Διευθυντής: ''Ζωντανό κύτταρο'' της εκπαιδευτικής δράσης και όχι διοικητικός υπάλληλος του εκάστοτε Υπ. Παιδείας!

        *Μακράκης Γιώργος,
         Εκπαιδευτικός-Αντιπρόεδρος του Συλλόγου
         Α/βάθμιας Εκπαίδευσης <Δ.Θεοτοκόπουλος>
      
        Η νεοφιλελεύθερη και συντηρητική πολιτική που εφαρμόζεται από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, πέρα από την κοινωνική και οικονομική απαξίωση του Εκπαιδευτικού και τη συνεχή υποβάθμιση που δέχεται η Δημόσια Εκπαίδευση, κρύβει πολλές παγίδες που στοχεύουν στην συρρίκνωση του Δημόσιου Σχολείου και στην αντιμετώπισή του ως "επιχείρηση".

        Ένα ζήτημα στο οποίο άμεσα η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας πρέπει να αναδείξει και να πάρει θέση, είναι η επιχειρούμενη απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα των διευθυντών των σχολικών μονάδων.

        Οι διευθυντές πρέπει να παραμείνουν ενεργοί εκπαιδευτικοί, καθώς αποτελούν ''ζωντανό κύτταρο'' της εκπαιδευτικής δράσης στα σχολεία. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαμορφωθεί μέσα στις σχολικές μονάδες ένας γραφειοκράτης διευθυντής που αφιερώνεται μονάχα στη συμπλήρωση εντύπων και στην οργάνωση της ομαλής λειτουργίας της σχολικής ζωής, διότι αυτό εγκυμονεί κινδύνους.

       Μακροπρόθεσμα, η κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική πιθανώς να επιδιώξει να νομιμοποιήσει το νέο διευθυντή-μάνατζερ που μπορεί να μην είναι καν Εκπαιδευτικός, καθώς ο ρόλος του θα έχει μόνο διοικητικό και οργανωτικό χαρακτήρα.Κάτι τέτοιο θα ήταν ολέθριο για τα δημόσια σχολεία, καθώς γίνεται εύκολα κατανοητό, πως αν ο διευθυντής δεν προέρχεται από το χώρο της εκπαίδευσης δεν μπορεί να κατανοήσει τόσο τις ανάγκες των συναδέλφων Εκπαιδευτικών, όσο και των μαθητών. Τα σχολεία δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αντιμετωπιστούν όπως μια κοινή δημόσια υπηρεσία ή επιχείρηση! Όσοι εργάζονται στα τελευταία, έρχονται σε καθημερινή επαφή με τα παιδιά, γι' αυτό και κρίνεται αναγκαίο να έχουν παιδαγωγική κατάρτιση!

       Ένα ακόμη, διόλου απίθανο σενάριο, είναι η συμμετοχή του διευθυντή στην περιβόητη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Είναι γνωστό ότι τασσόμαστε υπέρ της αξιολόγησης, με την προϋπόθεση βέβαια ότι υπάρχει η αντίστοιχη κοινωνική και οικονομική αναγνώριση από την Πολιτεία. Ωστόσο, αν ο διευθυντής του "νέου σχολείου" δεν προέρχεται από το χώρο της εκπαίδευσης ή είναι αποκομμένος από τις σχολικές αίθουσες και τη διδασκαλία για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι προφανές ότι κρίνεται ακατάλληλος να αξιολογήσει τους Εκπαιδευτικούς!

       Επομένως, δεν πρέπει να αφήσουμε ''παραθυράκια'' στην πολιτική ηγεσία να επιτρέψει να "εισβάλλουν" στα σχολεία -και μάλιστα σε τόσο καίριες θέσεις, όπως αυτή του διευθυντή- άτομα που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία. Οι διευθυντές πρέπει να συνεχίσουν να παράγουν διδακτικό έργο, να συμμετέχουν στις σχολικές δραστηριότητες και να μην αποκοπούν από τον παιδαγωγικό τους ρόλο, προκειμένου να επιτελούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το έργο τους κατανοώντας στο μέγιστο βαθμό τις ανάγκες των συναδέλφων και των μαθητών τους.