*Κρικρής Γιώργος, Φοιτητής Ψυχολογίας-Μέλος ΤΟ.ΣΥ.Ν Ν.Σμύρνης
Εν έτη 2010 ζούμε, μεγαλώνουμε και δραστηριοποιούμαστε σε μία από τις πιο απαισιόδοξες και απογοητευμένες κοινωνίες. Ακόμα περισσότερο οι Έλληνες νέοι ασφυκτιούν, απογοητεύονται και απαξιώνουν την πολιτική και τους πολιτικούς δικαιολογημένοι σε μεγάλο βαθμό κι από την ιδιομορφία της ηλικίας τους. Ωστόσο, το πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας μας είναι η νεολαία μαχόμενη με πολλά προβλήματα, έντονες ανησυχίες αλλά και διάθεση για βελτίωση των συνθηκών ζωής, εκπαίδευσης, εργασίας και ψυχαγωγίας.
Η νεολαία πρέπει και μπορεί να συμμετέχει ισότιμα και δυναμικά στην πολιτική και πιο συγκεκριμένα σε κάθε κέντρο λήψης σημαντικών αποφάσεων. Η θεσμοθέτηση των ΤΟ.ΣΥ.Ν (Τοπικά Συμβούλια Νέων) θα μπορούσε να είναι μια καλή αρχή που παρόλαυτα «σκόνταψε» σε θεσμικές, οργανωτικές και λειτουργικές αδυναμίες που οδήγησαν σύντομα στην κοινωνική και θεσμική συρρίκνωση του θεσμού. Κατά συνέπεια, αντιλαμβανόμαστε ότι είναι απαραίτητη η στήριξη των ΤΟ.ΣΥ.Ν. με συγκεκριμένες νομοθετικές ρυθμίσεις οι οποίες θα ενισχύσουν το ρόλο του θεσμού καθώς και την απήχηση του στις τοπικές κοινωνίες.
Κατανοώντας το πέρασμα της αυτοδιοίκησης σε μια «νέα εποχή Καλλικράτη» πρέπει να θωρακίσουμε με κάθε θεμιτό και δημοκρατικό τρόπο τα δικαιώματα που μας δίνονται για πλατιά εκπροσώπηση της νεολαίας. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αδιαφορήσουμε ή να μείνουμε σε βαθυστόχαστες αναλύσεις και κομματικές «κόντρες». Έχουμε χρέος να βγούμε μπροστά με προοδευτικές ιδέες και ρηξικέλευθες δράσεις που θα ανατρέψουν τις εδραιωμένες αναχρονιστικές αντιλήψεις και νοοτροπίες.
Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο πρωθυπουργός της χώρας, Γιώργος Α. Παπανδρέου υπογράμμισε ότι «χωρίς την ενεργό παρουσία της νέας γενιάς, η Ελλάδα δεν θα αλλάξει» καθώς επίσης επεσήμανε ότι «πρέπει να εξασφαλίσουμε αυτό που απαιτούν οι νέοι, προκειμένου να υπάρχει μια νέα γενιά ελεύθερη, χειραφετημένη, αισιόδοξη, απαλλαγμένη από πελατειακές αντιλήψεις, κάνουμε τα πάντα για να αλλάξουμε για πάντα την Ελλάδα».
Οι δηλώσεις αυτές για εμάς τους νέους πρέπει να αποτελέσουν την αφετηρία συλλογικής και συντονισμένης προσπάθειας για τη στήριξη και την ανάδειξη του διακριτού ρόλου της νέας γενιάς σε όλο το φάσμα της πολιτικής λειτουργίας των δήμων. Δεν πρέπει τα προστάγματα αυτά ενός μεσήλικα να αποτελέσουν για εμάς «ένα πουκάμισο αδειανό….».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου