Προσεχώς νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων»

Γιώργος Τρούλης                                 

Αναπληρωτής Αιρετός

ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης

Θέμα: «Προσεχώς νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων»

Με έγγραφο που απεστάλλει στις 9 Οκτωβρίου 2012, το υπουργείο παιδείας ζητά από τις διευθύνσεις και αντίστοιχα από τους οικείους δήμους να κάνουν προτάσεις για νέες μεταβολές των σχολικών μονάδων της χώρας (συγχωνεύσεις, προαγωγές, καταργήσεις, ιδρύσεις). Μια διαδικασία, η οποία έγινε τον προηγούμενο Φεβρουάριο ζητείται να γίνει άμεσα με την έναρξη της σχολικής χρονιάς και με ασφυκτικά χρονικά περιθώρια. Το υπουργείο ζητά από τις διευθύνσεις να καταθέσουν τις προτάσεις τους, μέχρι τις 19 Οκτωβρίου, μέσω του ηλεκτρονικού συστήματος survey και να ζητήσουν από τα δημοτικά συμβούλια τη γνωμοδότησή τους επί των προτάσεων.

Η ηγεσία του υπουργείου παιδείας τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει στην πράξη, ότι κάθε διάλογος είναι προσχηματικός και κάθε διαδικασία υποκρύπτει καθαρά λογιστικές λογικές. Πότε ουσιαστικά ενδιαφέρθηκαν για την ποιότητα της εκπαίδευσης, όταν έκαναν άκρατες συγχωνεύσεις, όταν στοίβαζαν πλειάδα μαθητών σε άθλιες σχολικές εγκαταστάσεις, όταν η χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών έχει μειωθεί πάνω από 70% τα τελευταία 3 χρόνια, όταν οι διορισμοί το 2012 είναι μόλις 5 δάσκαλοι και 35 νηπιαγωγοί, όταν κάθε προηγούμενη σχολική χρονιά είναι καλύτερη από την επόμενη, όταν έχουν ισοπεδωθεί οικονομικά και κοινωνικά οι εκπαιδευτικοί; Δυστυχώς οι νέες προτάσεις συγχωνεύσεων και υποβιβασμών (γιατί περί αυτού πρόκειται) θα οδηγήσουν στην αύξηση των μεταφορών των μαθητών, ένα μελανό σημείο του υπουργείου παιδείας και γενικότερα του κοινωνικού κράτους. Αποκαλύφθηκε η “ανικανότητα” της πολιτείας να αντιμετωπίσει ουσιαστικά αυτό πρόβλημα μεταφέροντας απλά την ευθύνη και την αρμοδιότητα από τις περιφέρειες στους δήμους και πρόσφατα το ανάποδο πάλι μέχρι να ολοκληρωθεί η σχετική “διαβούλευση”, τον Ιούνιο του 2013. Δίνουν την αίσθηση ότι το πρόβλημά τους δεν είναι η λύση των προβλημάτων, αλλά το ποιος θα αναλάβει την ευθύνη. Επίσης χωρίς υλικοτεχνική υποδομή, με σχολικά κτίρια τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορούν να υποδεχθούν τους ήδη υπάρχοντες μαθητές και με μία χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών που παραπαίει, δεν μπορεί να υπάρξει αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης, ούτε νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι αρμόδιοι, ότι αν θέλουν ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης, οφείλουν να επενδύσουν στα σχολεία, στους εκπαιδευτικούς, στα αναλυτικά προγράμματα και σε όλους τους παράγοντες που δρουν στο δημόσιο σχολείο και γενικότερα στην διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς.

«Ποιά η στόχευσή τους;»

Δεν γίνεται όμως να μην συνδέονται οι επερχόμενες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων με τη μείωση των διορισμών, των προσλήψεων των αναπληρωτών και φυσικά με τη φημολογούμενη αύξηση του εκπαιδευτικού ωραρίου. Το υπουργείο παιδείας γνωρίζει, ότι αν θέλει να μειώσει τις δαπάνες σε προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού (ανεξάρτητα πλέον από την ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης), πρέπει να συρρικνώσει κι άλλο τα σχολεία και να αυξήσει το εκπαιδευτικό ωράριο. Σκοπός τους επομένως δεν είναι η αναβάθμιση της εκπαίδευσης, αλλά η υποβάθμισή της με τέτοιο τρόπο, ώστε στο τέλος να αποσαθρωθεί και να οδηγήσει στην παρακμή του δημόσιου σχολείου. Με την διάλυση του δημόσιου σχολείου, έρχεται το σχολείο της αγοράς, η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της γνώσης.

Γι’ αυτό το λόγο οφείλουμε ως εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και ως κοινωνία να υψώσουμε τείχος, μέχρι να μπει ένα τέλος στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ηγεσίας του υπουργείου παιδείας και στις ορέξεις των κερδοσκόπων που έχουν βάλει στο μάτι τη χειραγώγηση του σχολείου και κατ’ επέκταση της νέας γενιάς. Το μέλλον της κοινωνίας μας, το μέλλον του τόπου μας δεν έχει κανένας δικαίωμα να το ξεπουλάει. Όλοι οι φορείς της εκπαίδευσης (πρωτοβάθμιοι σύλλογοι, ΔΟΕ, αιρετοί, σύλλογοι γονέων) με τις τοπικές κοινωνίες μπορούν, με επιχειρήματα, να αποτρέψουν τη νέα λαίλαπα που επιχειρούν για να περάσουν τις επιταγές της Τρόικας. Τη νέα γενιά και το μέλλον μας δεν τα θυσιάζουμε για κανέναν.